Vandaag, zoals beloofd in mijn artikel op de mooiste Instagram-spots, Ik neem je mee op bezoek Les Ormes, op de drempel van Poitou en Touraine. Ik heb dit kleine stadje met 1700 inwoners gekozen omdat het erfgoed vele grote steden groen van jaloezie zou kunnen maken.
Om de vele rijkdommen waar te maken, heb ik daarom de hulp ingeroepen van een andere ambassadeur uit Grand Châtellerault. Een deskundige gids over de geschiedenis van haar dorp, die veel verrassingen voor mij in petto had...
Ontvangst van de ambassadeur
Catherine Puglia regelde een ontmoeting met mij voor het gemeentehuis. Net als ik ontdekt ze graag haar territorium. Terwijl ik online aan deze blog werk, geeft mevrouw Puglia de voorkeur aan menselijk contact en rondleidingen...
Hetzij voor de mensen om hem heen in het kader van Ambassadeursprogramma van het VVV-kantoor, of via haar vereniging Talents Ormois.
Deze voormalige psycholoog, geboren in Châtellerault, woont sinds 2005 in Les Ormes. Als kind kwam ze er elke zomer om haar gezinsvakanties door te brengen. Dus vergezelde ze in de jaren 60 haar grootmoeder bij het kasteel om de gravin d'Argenson te bezoeken. Vanaf nu is het de stad als geheel die de actieve gepensioneerde graag aan het grote publiek wil onthullen.
Vereniging Talenten Ormois: 06 60 85 71 49
Stap 1. Het stadhuis, het park en het beursterrein
De begeleide wandeling begint daarom aan het gemeentehuis. Hier sta ik voor een prachtig burgerlijk huis uit 1871, gebouwd in tufsteen en Chauvigny-kalksteen. Sinds hun installatie in deze residentie in 1995 hebben gekozen functionarissen gewerkt aan het onderhoud en de verfraaiing van het park van anderhalve hectare.
Mevrouw Puglia raakte betrokken bij het project en legt mij uit dat in totaal “ 27 zeldzame soorten of opmerkelijke bomen accentueren de wandeling ". Een kurkeik en een geneeskrachtige lindeboom staan naast een recent geplante araucaria en een Gingko Biloba. Met educatieve panelen kunt u ze identificeren en zelfs hun bladeren herkennen op de tast, dankzij reliëfillustraties.
Tegenover het gemeentegebouw ligt het kermisplein. Tot 1950 werd er maandelijks een grote markt gehouden het klooster.
Stap 2. De kerk en de zalen
Vanaf het beursterrein nemen we Church Street. Na een paar minuten lopen zijn we hier bij de markthallen, sinds 1934 geklasseerd als Historisch Monument. Catherine Puglia vertelt me dat de geschiedenis van Les Ormes nauw verbonden is met het kasteel en zijn eigenaren.
Zo hebben de gebroeders Pussort dit land tot een baronie verheven, met rechten op markt en gerechtigheid. Destijds werden kleine overtredingen waarop boetes of herendiensten stonden één keer per week in de markthallen afgehandeld, terwijl vrouwen daar één keer per maand op mooie dagen boerderijdieren verkochten. Nu hebben kinderen en scooters de plek teruggewonnen. Ondertussen kletsen de ouders, zittend op een bankje met een adembenemend uitzicht op de kerken Saint-Martin en Sainte-Marguerite, de twee beschermheren van de parochie.
Het was Martin Pussort, kasteelbouwer en oom van Colbert, die in 1655 de opdracht gaf voor de eerste kerk. Het hart van deze invloedrijke adviseur van de koning ligt nog steeds in het gewelf onder het hoofdaltaar. “ Rond 1890 viel de pedel van de klokkentoren en pleegde zelfmoord. », vertelt Catherine Puglia. Dit ongeval maakt duidelijk dat de stevigheid van het monument niet langer bevredigend is. Dit is de reden waarom in 1896 de huidige kerk werd geboren.
Ik geef toe dat ik verliefd werd op de neo-Byzantijnse stijl. Deze ronde klokkentoren, rustend op een achthoekige basis, ondersteund door een vierkante toren, destabiliseerde de bewoners van die tijd volledig. Binnen zijn de glas-in-loodramen, beelden, preekstoelen en oude schilderijen een omweg waard.
Stap 3. Het torentje, het washuis, de Vienne
Onder de kerk zie ik de rivier. Om niets te bederven, wordt de stad inderdaad van water voorzien door de Vienne. De banken zijn charmant. Catherine vertelt me dat het torentje op de hoek, opgetrokken als een uitroepteken, bij het kasteel hoort.
De aangrenzende wasplaats heeft natuurlijk zijn plaats gevonden, aangezien daar permanent een bron ontspringt. Vroeger wasten de dames daar hun kleren met hun kloppers, terwijl ze nieuws uit het dorp uitwisselden.
Ik raad deze plek aan de waterkant aan en nodig u uit om te profiteren van de aanwezige picknicktafels. Landelijke pauze gegarandeerd!
Stap 4. Villa Caroline
We vertrekken via de kleine rue de Pierre d'Argenson waar de meest geheime tussenstop van de route zich bevindt. Catherine verraste mij door contact op te nemen met de eigenaar van Villa Caroline zodat hij uitzonderlijk zijn deuren voor ons kon openen.
Rondom een heerlijke chocoladetaart van de Raveau-gebak, Fabrice Audy vertelt ons de geschiedenis van dit huis, al 70 jaar in zijn familie.
Als eerbetoon aan zijn moeder noemde de heer Audy het Villa Caroline. Oorspronkelijk heette het Villa Marie-Louise, naar de voornaam van de minnares van Rodolphe Salis. De Châtelleraudais-maker van Chat Noir, beroemd Parijse cabaret, liet dit huis in 1890 bouwen voor de danseres op wie hij smoorverliefd was. Binnen draagt alles het beeld van de jonge vrouw, tot aan het plafond!
Ik blijf me verbazen over de glas-in-loodramen en deuren. “ Als knipoog naar het Château des Ormes waar Voltaire verbleef, stelt het glas-in-loodraam in de eetkamer Rabelais voor. Net als Rodolphe Salis maken de twee mannen deel uit van de traditie van de Franse vrijheid van geest. », vertrouwt Fabrice mij toe.
De architect is niemand minder dan Henri Deglane, ontwerper van het schip van het Grand Palais.
Vanaf de straat kunt u deze Belle Époque-villa bewonderen, evenals de majestueuze ceder in de tuin.
Stap 5. De paardenpost
Na dit prachtige geschenk volgen we Route Nationale 10 (D910) die Les Ormes doorkruist. Omzoomd met opmerkelijke gebouwen – zoals de oude rijkswacht (op nr. 37) of de apotheek er tegenover, leidt de weg vooral naar een historisch monument dat verborgen ligt achter een prachtige koetsingang.
Wanneer deze laatste opengaat, ontdek ik een vierhoek van 70 meter aan elke kant, rond een binnenplaats met in het midden een groot voetbad. welkom bij Paard Post ! Met respect voor het typische plan van die tijd, bestaat het uit stallen, een drinkbak, een zadelkamer, de ruimte voor de postiljons (chauffeurs van de teams) en gebouwen voor woningen en hotels.
De heer De Logivière, afstammeling van de laatste postmeester, vertelt me dat deze tussenstop op weg naar Spanje in 1764 door de graaf van Argenson werd aangelegd. De postmeester, tevens minister van Lodewijk XV, maakte van zijn invloed gebruik om de Parijse- Bordeaux-as zodat deze door zijn dorp loopt. “ Deze officiële koninklijke dienst omvatte de bezorging van post en reizigers per postkoets. Bij elke estafette wisselden we de monteringen voordat we aan de volgende estafette deelnamen, meestal 16 km verderop. Toen brachten de postiljons de paarden terug nadat ze hadden gerust. In 1851 arriveerde de trein in Poitiers en de posthuizen verdwenen geleidelijk. »
Wanneer deze laatste opengaat, ontdek ik een vierhoek van 70 meter aan elke kant, rond een binnenplaats met in het midden een groot voetbad. welkom bij Paard Post ! Met respect voor het typische plan van die tijd, bestaat het uit stallen, een drinkbak, een zadelkamer, de ruimte voor de postiljons (chauffeurs van de teams) en gebouwen voor woningen en hotels.
De heer De Logivière, afstammeling van de laatste postmeester, vertelt me dat deze tussenstop op weg naar Spanje in 1764 door de graaf van Argenson werd aangelegd. De postmeester, tevens minister van Lodewijk XV, maakte van zijn invloed gebruik om de Parijse- Bordeaux-as zodat deze door zijn dorp loopt. “ Deze officiële koninklijke dienst omvatte de bezorging van post en reizigers per postkoets. Bij elke estafette wisselden we de monteringen voordat we aan de volgende estafette deelnamen, meestal 16 km verderop. Toen brachten de postiljons de paarden terug nadat ze hadden gerust. In 1851 arriveerde de trein in Poitiers en de posthuizen verdwenen geleidelijk. »
Stappen 6 en 7. Wordt vervolgd...
Mijn Ormoise-wandeling gaat volgende week verder op de blog, ter gelegenheid van de Europese Open Monumentendagen… Spoiler alert: het gaat over een schaapskooi en een kasteel!
Klik hier voor meer informatie de tweede aflevering van Les Ormes!
Thema's
