calme, groen, erfgoed, fontein, washuis en schapen! DE Saint-Rémi pad kunt u een middag doorbrengen op het platteland op 19 minuten rijden van Châtellerault. Met zijn 565 inwoners herbergt het dorp een monumentale kerk Historisch monument, daterend uit de 12e eeuw, en voorzien van een flamboyant gotisch portaal! Het was dan ook met grote motivatie dat ik op zoek ging naar dit klein dorp, die zijn naam eer aan doet…
Een kerk, een molen, oude fonteinen...
Eerste stop: het centrum van Leigné-les-Bois
Laten we onze wandeling beginnen op de Place de l'kerk, geclassificeerd sinds 1939! Tegenover de gemeentehuis, Ik neem de tijd om het kleine windmolentje te bekijken dat de muur van een tuin siert. Daarna vervolg ik mijn weg door de kleine straatjes van het dorp. Dan heb ik het genoegen iets te zien wat tegenwoordig heel zeldzaam is: een waterfontein. Een herinnering aan een niet zo ver verleden, toen nog niet iedereen stromend water had.
Op één ervan ontdekte ik een vreemd figuur, een kruising tussen een waterspuwer en een draak. Na een paar stappen geen asfalt meer, maar gewoon een pad midden in de velden! Ik luister naar de stilte om mij heen en bewonder het groen dat zich om mij heen uitstrekt. Ik kijk omhoog en groet de haan die over het dak van een oud huis waakt. Toen kwam ik aan…in Azië? Toch ben ik nog steeds bij Leigné-les-Bois maar hier sta ik dan, voor een bamboebosje.
Aan de rand van de bois, ik kan het klotsen van water horen (en misschien het geblaat van een schaap), ik kwam aan bij de Saint-Rémi-fontein. Ik heb het gevoel dat ik in de gaten word gehouden. Het is de kudde die zich afvraagt wat ik hier doe! De kudde? Het is een Poitevin-uitdrukking die “MONTONS” betekent!
en Saint-Rémi-fontein in dit alles? Zij was een bedevaartsoord voor het pand. Er wordt gezegd dat ze helende eigenschappen voor de nieren en dat het voor kinderen gemakkelijker zou maken om te leren lopen. In de loop der jaren is de traditie geëvolueerd en dompelen de lokale bewoners hun kleren niet meer zomaar in de fontein. Het water dat daar stroomt is dat van de Nijvel, een klein beekje dat ik tijdens mijn wandeling tegenkom.
Et Saint-Rémi ? Bisschop van Reims Tot 533 werd hij gevierd op 15 januari. Hij staat bekend om zijn rol in de geschiedenis van Soissons vaas en hij was het die doopte clovis.
Het schaap en de beek
Tweede stap: Het bos
"Ga maar eens wandelen in het bos, ik beloof je dat de wolf daar niet is."Onze beroemde kudde blijft zich afvragen wat ik hier doe. Hoe dan ook, deze schapen poseren voor de camera!
Terwijl ik een niet al te steile heuvel opklim, zie ik midden in een veld een put. Ik passeer nog een wandelaar, de enige op mijn wandeling. Ik nodig u uit om aandacht te besteden aan de geluiden om u heen. Misschien heeft u wel het geluk een specht te horen die met hart en ziel aan het werk is!
Eindelijk kom ik aan in de weilanden, waardoor ik zin krijg om terug te komen. beau temps, Voor picknicken zittend in het gras bij de bomen. Terwijl ik mijn weg vervolg, kom ik een landelijk pad tegen. De bomen hebben de vorm van een tunnel, een magisch ogende tunnel, die mij uitnodigt om naar binnen te gaan. Misschien komen de mezen je wel begroeten, net als bij mij. En tenslotte het geluid van een beekje dat door de bomen en over de rotsen kabbelt.
Kruisen en de geur van het platteland
Derde stap: De velden
Aangekomen om Golgotha, ik ga rechtsaf. Maar daarvoor, ik neem de tijd om het kruis en het pad dat ik zojuist heb verlaten, te overdenken. Ik ruik de geur van de campagnes, de geur van de weilanden en de dieren die langs kwamen.
Ik bewonder een muur, die als het ware lukraak midden in de velden staat. Achterin zie ik wat wijnstokken. Dan leidt het pad mij terug naar de bois waar ik de vogels kan horen zingen. En daar zijn ze weer. Meer schapen zijn druk bezig met het maaien van hun weide. Misschien negeren ze me deze keer wel.
Nadat ik ze glimlachend had gadegeslagen, kwam ik weer in het dorp aan, waar ik een wassen. De zonnestralen weerkaatsen op het water, dat door de rotsen stroomt. Ik bereik het washuis via een klein houten bruggetje, steek de beek over en ga onder de brug door. Ik verlaat het dorp weer en passeer nog een Golgotha.
Weiden en bomen
Fase vier: Wegen en landweggetjes
Ik loop langs prachtige coniferen en weer langs onze trouwe schapen, die altijd druk bezig zijn op hun gazon. Ik ga er weer doorheen stroom, nam een veel kleinere vorm aan en ik liet me opnieuw door het geklots heen en weer wiegen.
Deze keer liep ik bijna dwars door de velden, maar let nogmaals op het weer: zorg dat je mooie sneakers niet in de grond zakken. Ik bewonder de dorp die weer tevoorschijn komt, keer ik terug naar de stad, via een klein park.
Ik hoop dat dit rit in mijn gezelschap wil je dit ontdekken klein dorp vol charme! Tot snel voor nieuwe avonturen!
Thema's
