Deze verzameling bouwwerken, gebouwd door Robert d’Abrissel en prachtig gerestaureerd met zandsteen, bestond uit een monnikenklooster, een nonnenklooster, een kerk uit de 12e eeuw en een duiventil uit de 17e eeuw. De locatie viel onder de abdij van Fontevraud.
De prachtige kloostertuin omvat een rozentuin met 700 rozenstruiken.
Het voormalige klooster, gesticht door Robert Arbrissel aan het begin van de 12de eeuw, is cultureel erfgoed. De kerk is een mooi voorbeeld van de romaanse stijl van Poitou. De kloosters voor de mannen en vrouwen van Lencloître, viel onder de abdij van Fontevraud. Monniken en nonnen moesten gehoorzamen aan de abdis van de koninklijke abdij in Saumur.
Het imago en de rijkdom van de orde van Fontevraud, gecombineerd met de vruchtbare vallei van de Envigne, bevorderden de ontwikkeling van agrarische activiteiten. Zo werd het klooster en de naburige wijk vanaf de 13de eeuw een belangrijke marktplaats. In de 16de eeuw worden dit weekmarkten. Het klooster doorgaat een bijzonder succesvolle periode in de 17de eeuw, onder leiding van de hervormende directie van Antoinette d’Orléans. In 1612 vragen de bewoners van de naburige wijk of ze aan koning Lodewijk de 18de toestemming kan vragen vier jaarmarkten te houden in het dorp. De markten worden bij koninklijk besluit vastgesteld en in ruil daarvoor ontvangen de nonnen vanaf 1780 gebruiksrechten en het aantal jaarmarkten gaat van 4 naar 9. In de 19de eeuw bestaan er 12 jaarmarkten die elke eerste maandag van de maand gehouden worden.
De gemeente Lencloître ontstaat in de tijd van de Revolutie en het dorp krijgt de naam die in die tijd gebruikt werd voor het stadje en het klooster.
De kerk en de rozentuin: een opmerkelijk erfgoed
De kerk van Lencloître heeft weinig verandering ondergaan en was het hoofdkwartier van de priorij die in het begin van de 12 eeuw werd gesticht. Als parochiekerk behoudt het de originele structuur, typisch voor de romaanse gebouwen in de Poitou: een beuk met zijbeuken, een transept en een abside met aan weerskanten een straalkapel. Het decor is zowel binnen als buiten goed behouden gebleven: poort, kroonlijsten, klokkentoren, beuk, absiden maar ook de zuilen, zuiltjes, gootklampen en gebeeldhouwde kapitelen. Zelfs al werd de westelijke gevel tussen de 15de en 16de eeuw compleet vernieuwd, de kerk van Lencloître blijft een elegant, harmonieus en rijk gebouw. Men kan hier tevens een schilderijencollectie bezichtigen, waaronder een prachtig drieluik uit de 16de eeuw, geïnspireerd door de Vlaamse meesters.
Rond de kerk, niet ver van het monikkenklooster, lagen de kloostergebouwen voor de nonnen en het huis van de overste die de gemeenschap leidde. De poort van het herenhuis, versierd met een leeuw, is nog steeds zichtbaar. Vlak bij staat een ronde duiventil (17de eeuw) met 1200 hokjes en een roterende ladder in perfecte staat. De kloostertuin en rozentuin completeren het geheel.
